miércoles, 28 de diciembre de 2011

Repoboación no Xuvia

No día de hoxe e asesorados por técnicos da Dirección Xeral de Conservación procedeuse a ceibar no Xuvia alevíns dunha nova especie de peixe.
O seu nome científico é Carcharodon carcharias e o motivo desta solta é contribuir ó descenso dos índices de furtivismo subacuático.
Polo que nos dixeron é bastante eficaz no desempeño do seu cometido, axudando tamén a librar o río de cormoráns.
Como efecto secundario está a impòsibilidade do vadeo nocturno na pesca do reo (Juanjo Moralejo, olliño ¡¡¡)
Eiquí tendes o peixe en cuestión.


viernes, 23 de diciembre de 2011

EL PARDÓN DE MEANA Y LA PLUMA DE GALLO DE LEÓN


Desde la dirección editorial de “www.cotossalmoneros.com”, nos alegra informaros que desde el día 14 de noviembre está disponible el nuevo libro
“EL PARDÓN DE MEANA Y LA PLUMA DE GALLO DE LEÓN”.
Se trata de una EDICION DE LUJO y con una tirada muy limitada, (sólo 500 ejemplares). Una obra para colección con una calidad extraordinaria.

En este trabajo presentamos, por primera vez en una publicación, todos los secretos del montaje del “Pardón de Meana” y sus variantes. Éste es, posiblemente, uno de los mejores patrones para montar efémeras creados hasta ahora y en él destaca su gran efectividad ante truchas y reos. Gracias al detalle de la macrofotografía, podréis seguir, paso a paso, todo el proceso de montaje, con más de 40 imágenes y pasos en algunas de las variantes.

La obra aparece en dos versiones, español e inglés, y tiene como objetivo mostrar, a todos los pescadores de mosca del mundo, los secretos y la magia de “La Pluma de Gallo de León”, gracias a un profundo estudio que nos permitirá conocer todo aquello que necesitamos saber sobre los famosos gallos y plumas de León.
EN ESTE TRABAJO SE INCLUYEN, POR PRIMERA VEZ, LAS TABLAS QUE DEFINEN LAS DISTINTAS VARIEDADES DE PLUMA DE GALLO DE LEÓN EN FUNCIÓN DEL COLOR, EL DIBUJO Y LA DENSIDAD DE LAS PENCAS, Y LA CALIDAD DE LA OBRA. Estas tablas han sido acordadas por los propios criadores de cara a la gestión de la Denominación de Origen.

El valor de la obra es de 58€, pero sale al mercado con una interesante promoción, sólo 38 €, un precio ridículo teniendo en cuenta la calidad del libro.

Aprovecha esta oportunidad y hazte un buen regalo estas Navidades.
Solicita tu ejemplar en:  www.cotossalmoneros.com te lo enviamos a casa.


Para cualquier duda, puedes ponerte en contacto con nosotros en el telf: 649618438.


 


Luis Meana
Dirección editorial
WWW.COTOSSALMONEROS.COM
publicaciones y guías para la pesca
luis@cotossalmoneros.com
Tel: 649618438

jueves, 22 de diciembre de 2011

BO NADAL

Pois iso, que para minimizar esforzo e maximizar risa cólgovos a miña felicitación navideña.
Pili e mais eu desexámosvos Felices Festas facendo o que mellor sabemos; A mona.
ENLACE:http://elfyourself.jibjab.com/view/Eo870oQl9DG7KLDc?cmpid=ey_fb_self&ref=nf

miércoles, 21 de diciembre de 2011

Pesca a mosca en superficie

Do mellor que teño visto en videos de pesca a mosca en superficie.
A zona de pesca é a Louisiana e o obxectivo un tipo de corvina.
As imaxes son de infarto. Entradas ós poppers e slidders a cañón como as nosas robalizas, pero ó grande...
http://vimeo.com/33872683

miércoles, 14 de diciembre de 2011

1º Concurso de Montajes Online Aguas Vivas

Adxúntovos a nota de prensa de Arturo Alonso acerca do concurso de montaxe organizado pola revista Aguas Vivas.
Tamén inclúo fotos das moscas gañadoras deste concurso, o que dito sexa de paso confirma o meu bon criterio de non presentarme e quedar en ridículo ó lado dos fenómenos que se presentaron. 
Que marrón ser xuiz dun concurso con ese nivelazo.


 NOTA DE PRENSA:
Ya Tenemos Ganadores del Concurso”

Aguas vivas quiere agradecer a todos los miembros de jurado la difícil labor de clasificar estos montajes.
Gracias Amigos”

Felicidades a los ganadores de este primer concurso organizado por la
Revista Digital Aguas Vivas

Aguas Vivas agradece a todos los participantes en este evento el grado de cooperación, calidad y compromiso para con el mismo. Este evento no seria posible sin la colaboración de todas las empresas que han patrocinado este evento y todas las fuentes de difusión, prensa, radio, blogs y amigos.

A todos vosotros, Gracias por vuestra colaboración”



Para ver todos los resultados, pica:

Nota importante:
Aguas Vivas necesita que se identifiquen los 5 primeros clasificados de este 1º Concurso de Montajes Online.
Para tal fin, contactar con Arturo Alonso en: escueladealonso@gmail.com

Mirade algunha das marabillas que se presentaron:


viernes, 9 de diciembre de 2011

Vamos gañando ¡¡¡ Indulto para os dinamiteiros

O camariñán condenado por pesca con dinamita, indultado
Outros catro acusados xa foran absoltos polo Tribunal Supremo, en novembro do ano pasado
Autor:
carballo / a voz
Data de publicación:
9/12/2011
Felipe Campaña Carril, o único camariñán da familia Lin que aínda tiña unha condena pendente polo emprego de dinamita na pesca, acaba de recibir o indulto do Goberno.
O Boletín Oficial do Estado publicou onte o decreto do Ministerio de Xustiza, tras a deliberación do Consello de Ministros, polo que se conmuta a pena de catro anos que tiña pendente por tenencia de explosivos (catro quilos de bombas de palenque e varillas). Outros catro acusados (os seus tres irmáns e a súa noiva) xa foran absoltos polo Tribunal Supremo, en novembro do ano pasado, e o propio Felipe tamén fora exculpado dun delito contra o medio ambiente, pero os maxistrados mantiveron a pena pola tenencia de explosivos. Felipe Campaña recibiu numerosas mostras de apoio á súa petición de indulto, entre firmas e escritos, ademais da unanimidade dos 13 conejales (8 do PSOE e 5 do PP, entón) da corporación municipal.

Así nos vai. Indultado...Manda truco ¡¡¡
E con todos os pronunciamentos favorables e soamente faltou que lle fixeran unha estatua no pobo por mártir.
Cada vez estou mais cabreado con este país que é quen de meter na cadea a un pobre home que mata un lagarto para comer ou colle unha planta medicinal (ambos protexidos) e deixa en liberdade a estes Xinetes do Apocalipse do mar.
Non vos preocupedes teremos noticias deles. Sexa coa aparición de sardiñas rebentadas na praia ou nas noticias do periódico tipo, pesqueiro fai unha pesca milagrosa de 10 toneladas de sargos, xa aparecerán.

15 números de Trueiro

Quince números, quince, nada menos, de Trueiro.
Son poucos ou moitos segundo se mire, pero o caso que aí está o 'trueiriño' a punto de entrar no seu quinto ano de vida despois de gañar moitos amigos, un premio xornalístico, unha denuncia da antiga directiva da Federación Galega de Pesca... Estes catro anos deron para moito.
Durante esta semana distribuíuse o xornal, modestamente, como todo o que facemos. Aguantar xa é un pequeno triunfo e somos a única publicación periódica imprimida do mundo da pesca en Galicia.
Estamos a preparar 2012, xa non só en canto ao xornal, senón no que respecta ao calendario de actividades do Grupo MiguelPesca, que como sempre será nutrido e variado.
Contamos co apoio desinteresado de moitos amigos que fan Trueiro. Todos o facemos, colaboradores, firmas, clubs, sociedades, lectores...
A eles, grazas, boa pesca e felices festas

sábado, 3 de diciembre de 2011

Xa suben ¡¡¡ Reos no xuvia



Como non podía ser doutra forma os reos do Xuvia empezan xa a subir con forza para acadar as zonas de freza.
Levamos varios días controlando os puntos de apelotonamento de peixes para evitar que algún ''espabilado'' tome posicións e desbarate o que se presume que vai ser unha boa freza.
A pesar das escalas  que instalamos nas presas de Retorta e Mera, hai algún turrón que con contumacia, decide que é mellor subir por onde sempre.
Este ano posiblemente entraron menos peixes que o ano pasado, pero tamén se pescaron menos, có que o espectáculo da freza dentro duns 20 días ou un mes, vai ser algo digno de ver.
Eiquí tendes unhas fotiños.
presa de mera

Un intento. Fallaron peixe e fotógrafo
Outro intento mais

Mais saltos polo outro lado da presa. Este pasou
E agora unha xoia de video gravado por Muras na outra escala, a da Presa da Retorta.
Fixádevos no min 0:35.

Aí queda iso para os que dín que as escalas artesanais non valen de nada.

domingo, 27 de noviembre de 2011

Endesa destrue a Patagonia chilena / ENERXÍA VERDE ??? JA

Comparto con vós esta información para que mediante o consumo responsable castiguemos a estes sinvergoñas que na sua publicidade fálannos de Enerxía Verde.

* O proxecto de Hidroaysén vai destruir gran parte dos ecosistemas fluviais en estado virxe da Patagonia cilena.

Fonte:http://periodismohumano.com

Endesa a la conquista de la Patagonia

El gobierno chileno ha aprobado la construcción de un mega proyecto energético en uno de las últimos territorios vírgenes del planeta, la Patagonia.

La empresa española Endesa, socia mayoritaria del consorcio, construirá cinco centrales eléctricas, 2.200 kilómetros de tendido eléctrico, 5000 hectáreas inundadas para represas: en total, 24.000 hectáreas destruidas.

Más de 50.000 personas ya se han manifestado en contra de Hidroaysén.

Hidroaysén tiene luz verde tras rechazo de recursos contra el proyecto The Clinic. Por 2 votos contra 1, la Corte de Apelaciones de Puerto Montt rechazó los siete recursos de protección presentados por agrupaciones ambientalistas y de defensa de la Patagonia.
.

Un paisaje en la confluencia de los ríos Baker y Chacabuco en Cochrane, Chile que será inundado por HidroAysen .(AP Photo/Jorge Uzon)
“Puro Chile es tu cielo cableado, puras torres te cruzan también. Y tu campo de fierros forjados, es la copia feliz de HidroAysén…”
Ésta es la nueva versión del himno nacional chileno que está circulando por Twitter y Facebook. Las mismas redes sociales por las que se han convocado las últimas revoluciones y manifestaciones al otro lado del océano y que esta semana han permitido convocar a más de 50.000 chilenos salgan a las calles para decir “No a HidroAysén: Queremos a la Patagonia sin represas”.
La misma plaza Italia que divide a Santiago en dos realidades socioeconómicas, ha sido históricamente el epicentro de manifestaciones ciudadanas masivas que se convocan para celebrar triunfos deportivos, electorales o para protestar contra el gobierno de turno. Ésta última fue la razón de las concentraciones de esta semana en las que llegaron más de 30 mil personas para manifestar su rechazo al mega proyecto HidroAysén, cuya construcción fue aprobada el pasado lunes 11 por la Comisión de Evaluación Ambiental (CEA).

Póster de la plataforma "Patagonia sin represas"
Con una inversión de 3.200 millones de dólares, HidroAysén planea construir 5 centrales, de 500 megawatios cada una,  que se construirán en 10 años, extendiéndose entre la Tercera y Décima Región de país, lo que significa más de 2.200 kilómetros de tendido eléctrico. Para Endesa, esta intervención es una “aportación muy importante” a la seguridad de suministro del país, según declaró a través de un comunicado, calificando como “hito importante” la aprobación de la entidad ambiental. HidroAysén planea instalarse para principios de 2014 en uno de los últimos territorios vírgenes del planeta, lo que ha provocado una movilización nacional decidida a frenar y defender el territorio de la Patagonia chilena, con el fin de evitar una catástrofe ambiental irreversible que ambientalistas y expertos han advertido.
(AP Photo/Jorge Uzon)
Para Bernardo Zantelli, presidente del Comité Nacional Pro defensa de la Flora y Fauna(CODEFF), Chile está aprobando de manera irregular un proyecto que asegura la destrucción completa de 24 mil hectáreas de la Patagonia chilena, comprometiendo 5 mil hectáreas que serán inundadas para la construcción de 5 represas.  El único beneficiado con este abastecimiento será Santiago, mientras que ni un solo watt quedará en Aysén, aunque sean los habitantes de esa región quienes sufran los impactos ambientales.
El presidente de Codeff ve con preocupación que el 90 por ciento del agua pertenezca a la empresa española Endesa (51%), la que comparte capital de Hidroayén con Colbun (49%), quienes concentran el 80 por ciento del mercado y consiguieron esta semana la luz verde de las autoridades, sin  fijar previamente las tarifas,  gracias al apoyo de una política de Estado bastante cuestionada, en donde el procedimiento no nació de una necesidad estatal basada en estudios ambientales, sino que fue la empresa quien propuso la instalación de la planta hidroeléctrica.
Según Zantelli, estas irregularidades se deben a que el Estado chileno encuentra respaldo en las leyes y en la Constitución vigente desde 1980, firmada por el dictador Augusto Pinochet, la que permite que las cosas se hagan a la medida y por encima de las leyes y convenciones internacionales sobre el medio ambiente. Lo cuestionable para los grupos ambientalistas y de defensa de la Patagonia, como el movimiento social Patagonia Sin Represas, conformado por organizaciones y ciudadanos naturales, es que una decisión que compromete el ecosistema de una de las zonas más bellas y ricas en recursos naturales, como lo es la Región de Aysén, sea tomada por empresarios y la clase política, poniendo este sector estratégico en manos de empresas que deciden qué, cómo y cuándo hacer.
Además de las polémicas relacionadas a la falta de transparencia en el cuestionado proyecto, medios nacionales difundieron información sobre una millonaria donación realizada por Endesa a la Fundación Integra, dirigida por Cecilia Morel, esposa del Presidente Sebastián Piñera, días previos a la votación del proyecto de HidroAysén.  El millón de euros donado por la empresa irían destinados a la iniciativa “Desafío, levantemos Chile”, que pretende reconstruir jardines infantiles que fueron afectados por el terremoto del 27 de febrero de 2010. A esto se suma los lazos del hermano de la primera dama, Eduardo Morel,  quien figura como director suplente de HidroAysén y gerente de la División Ingeniería y Proyectos de Colbun.

(AP Photo/Jorge Uzon)
Por su parte, Patagonia Sin Represas ha planteado la necesidad de crear una política de Estado que asuma con responsabilidad e independencia los estudios de impacto ambiental, y se proponga investigar e invertir en energías renovables para enfrentar las demandas eléctricas chilenas. Para aplicar las nuevas alternativas, se requiere cambiar el patrón convencional y sesgado que ha regido hasta el momento, lo que requiere un rol activo del Estado. Pero este rol ha obedecido a los intereses empresariales, al lobby que ha realizado Endesa a través de su socio chileno, Colbun, para concretar un proyecto que justifica su existir en una escases energética que no se condice con la reservas y el estado actual del abastecimiento.
Para Zantelli, Endesa no sólo ha sabido conseguir el apoyo de políticos y personajes influyentes, sino que “hace cuatro años comenzó con una campaña de terror. Hay tanto dinero involucrado, y es tan sucio y falaz, que ha utilizado los medios de comunicación, especialmente la televisión, para tratar de generar miedo y convencernos de que pronto nos quedaremos sin luz. Sin embargo, no lo ha conseguido, porque la ciudadanía se ha informado y 7 de cada 10 chilenos está en contra de este monstruoso proyecto”.

Protestas en Coyhaique, Aysen, en la Patagonia chilena . (AP Photo/Jorge Uzon)
Con manifestaciones, apagones y cacerolazos, la ciudadanía se ha sumado masivamente para demostrar su repudio a las represas que acabarán con la flora y fauna de la turística y fría Patagonia. Sin embargo, estas demostraciones han estado marcadas por la represión, el exceso de gases lacrimógenos (cuya fabricación, especial para Chile, se encuentra prohibida en la mayor parte del mundo), detenciones y persecuciones. Eso ocurrió en ambas convocatorias realizadas en plaza Italia, centro neurálgico de la ciudad, donde este viernes se reunieron nuevamente para manifestarse pacíficamente. Repitiendo la experiencia anterior, fuerzas de Carabineros de Chile comenzaron a lanzar bombas lacrimógenas y agua contaminada, impidiendo que la multitud avanzara hasta el palacio de La Moneda, donde pretendía concluir la marcha.

Organizaciones de Derechos Humanos y ambientalistas denunciaron los excesos cometidos por la policía chilena, la que no escatimó en utilizar la fuerza pese a que los asistentes se manifestaban con cánticos y pancartas. “Colbun, Piñera, la misma billetera”, gritaban eufóricos jóvenes estudiantes que llegaron hasta plaza Italia. Solo 20 minutos alcanzaron a estar en el lugar cuando Carabineros lanzó la primera bomba lacrimógena y comenzó a encerrar cada vez más a los manifestantes, provocando fuertes reacciones alérgicas y dificultades respiratorias en la mayoría de ellos, incluyendo gente que transitaba a esa hora por el céntrico lugar.

Manifestación en la Plaza Italia, Santiago de Chile (Y. M.)
“Lo que hizo Carabineros fue utilizar técnicas de provocación. Esa agresividad pasó todos los límites. Nos encerraron en un espacio reducido, rodeados de barreras de autobuses que no nos dejaban pasar ni caminar. Yo vi cuando lanzaron una bomba lacrimógena y explotó en medio de la gente. Yo mismo recibí un chorro de agua, y terminé mareado y con la vista dañada. Tengo 75 años y lo que viví el lunes pasado me generó un impacto tremendo”, recuerda Zantelli.


(AP Photo)
Lo mismo vivió Sara Larrain,  directora de Chile Sustentable y ex candidata presidencial, cuando fue apresada al intentar intervenir en la detención de un ciclista en plena manifestación. “Nos desilusiona mucho y nos da mucha molestia que, por un lado, te den permiso para una manifestación legítima, con un recorrido dado, y posteriormente no permiten que aquello ocurra. Nos parece grave, pero acá el culpable directo, el culpable político es Hinzpeter, y posteriormente el Presidente de la República”, sostuvo en Radio ADN.

Manifestación contra la construcción del mega proyecto Hidroaysén (Y. M.)
Este domingo se ha celebrado un apagón entre las 21 y 21.15 horas en todo el país, además de caceroladas, mientras se organizan nuevas manifestaciones. Aysén espera una solución urgente y esperanzadora, pues pese a todo el lobby, los acuerdos políticos y la influencia de la clase dirigente, hay grandes sectores de la población dispuestos a defender ese pequeño paraíso escondido en el sur de Chile.

miércoles, 23 de noviembre de 2011

Sentencia pola Infamia do Xallas. 305.954,33 € e 5 meses ...

Fonte: Miguelpesca.com

Finalmente o Xulgado do Penal número 1 da Coruña condenou a sendas penas de cinco meses de prisión a José Luís González-Faba, conselleiro delegado de Ferroatlántica S.L., e a Román Lozano, director de explotación da compañía, como autores dun delito contra o medio ambiente.

A tódolos pescadores que esperabamos unha sentencia exemplar, esta sentencia deixanos un sabor agridulce.

Por un lado apreciamos que se condenara a prisión ós responsables do desastre e que se impoña unha indemnización para a restauración do río.

Pero dende a miña vista a cantidade de 305.954,33 €, pode parecer grande, pero veremos o que cunde en canto ese diñeiro se invirta a pe de río. A simple vista non creo que dea para moito na recuperación dun cauce ferido de morte pola cantidade de sedimentos verquidos dende o vaso da presa, pero xa veremos.

Valorase por outro lado en 80.000 € o valor dos peixes mortos, totalizados nuns 15.000.

Cando insistimos na necesidade de actualizar a Lei de pesca fluvial de Galicia os nosos tiros van por eiquí.
Non é de recibo a valoración irrisoria que se fai de grandes exemplares reproductores en período de prefreza, pero coa lei actual na man é o que hai.


Fonte: Miguelpesca.com

E grazas a que a sentenza se dicta considerando que os feitos son constitutivos de un delito contra o MEDIO AMBIENTE, previsto e penado no art. 325.1 do Código Penal, có agravante de delito de danos do art. 263 do C. Penal, do son autores los acusados (art. 27 y 28).

De aplicar estrictamente os criterios da actual Lei de pesca fluvial, a  indemnización sería mais irrisoria.

En fin o dito, sentimentos contradictorios. Os pescadores de a pé esperábamos mas, moito mais. Pero quizais é demasiado cedo para que a xente se preocupe por un río e os seus habitantes.

Non obstante a miña noraboa ó Clube Salmo por mediante a sua personación como acusación particular e o seu traballo mediático, impedir que esta traxedia ecolóxica quedara no esquecemento.


Eiquí tendes a sentencia completa : https://docs.google.com/viewer?a=v&pid=explorer&chrome=true&srcid=0By9PHA1katFvZjMyODM4OWEtYzUxNi00MDZjLThlMDQtYTViNWM2MDE0YThh&hl=en_US

martes, 22 de noviembre de 2011

Trueiro, Xornal de Pesca Deportiva, entregou os Premios Trueiro 2011

El Restaurante-Asador Abelleira, en Brión, acogió la cuarta edición de la entrega de los galardones anuales con los que el Consello de Dirección del Xornal Trueiro destaca la labor de asociaciones, medios de comunicación, colectivos, sociedades, guarderías y otros entes y organismos que se hayan significado en la defensa del patrimonio natural de los ríos de Galicia y en la dinamización de la cultura de la pesca deportiva.
El acto estuvo presidido por El Director Xeral de Conservación da Natureza de la Xunta de Galicia, D. Ricardo García-Borregón Millán.
En la presentación, el Director del Xornal Trueiro, Alberto Torres, destacó el trabajo periodístico realizado en estos cuatro primeros años de vida, se comprometió a que el periódico siga siendo la voz de los pescadores gallegos e incidió en que, en estos momentos de extremas dificultades económicas, el periódico sigue aumentando la cartera de clientes, algunos de ellos de marcado prestigio internacional.

Como en ediciones anteriores, se entregaron cinco premios: Línea Tensa, Donde hay que estar, Qué pasa, A Nosa y Graciñas, las cinco primeras planas del periódico en su primer año de vida.
Joaquín España, uno de los impulsores y fundadores de Trueiro y miembro del Consello de Dirección, se refirió a la necesidad de que el mundo de la pesca y las aguas continentales gallegas son merecedoras de un periodismo crítico pero respetuoso, riguroso y comprometido, que denuncie las agresiones a los ríos y proclame y divulgue los valores sociales y deportivos que atesora la actividad de la caña y la cultura de la pesca.
Acto seguido se procedió a la entrega de los galardones de este año.

Premio Línea Tensa.
Hizo entrega
Rufino Vieira, responsable de la Estación de Hidrobiología Encoro do Con.
Por su trayectoria como investigador en Hidrobiología, por la labor de divulgación de los valores naturales y etnográficos de la comarca transfronteriza del Baixo Miño y por ser un exponente fundamental en la concertación de los intereses de los pescadores y la conservación del medio natural, Premio Línea Tensa al Director del Aquamuseu de Vilanova de Cerveira (Portugal) y Miembro efectivo del CIMAR; Doctor Xosé Carlos Fernandes Antunes.

Premio Donde hay que estar.
Entregó el miembro del Consello de Dirección de Trueiro y Ponente de la “Lei de Pesca de Galicia”, Pepe Casal.
Por el compromiso con el colectivo de pescadores, por las labores de vigilancia en el tramo bajo del Tambre y por ser parte fundamental de la armonía en el Coto de Noia, Premio Donde Hay que Estar a la Guardería del Tambre.
Recogieron El premio Antonio Veiras (Agente Zonal de Noia) y Alberto Fernández (Oficial del Tambre).

Premio Qué pasa.
Entregó el miembro del Consello de Dirección de Trueiro, Juan José Moralejo.
Por el trabajo desarrollado en las jornadas de limpieza, por el cuidado medioambiental y por sus denodados esfuerzos en la recuperación patrimonial del río Furelos, Premio Qué Pasa a la Asociación de Troiteiros Río Furelos de Melide.
Recogió su Presidente, Xavier Pazo.

Premio A Nosa.
Distinción que entregó Joaquín España, miembro del Consello de Dirección de Trueiro.
Por ser una firma de vanguardia, referente a nivel internacional y por el compromiso con el mercado gallego, Premio A Nosa a Normark Spain. Recogió el Delegado en Galicia Javier Rolan.

Premio Graciñas.
Hizo entrega el Director Xeral de Conservación da Natureza, Ricardo García-Borregón Millán.
Por la denuncia periodística de los vertidos y otras agresiones que sufren los ríos de Galicia, por el compromiso profesional con el medio natural y por la sensibilidad mostrada hacia las actividades del mundo de la pesca, destacando el buen hacer profesional de Víctor Furelos, Javier Iglesias, Cristina Botrán, Marcos Manteiga, Ana Iglesias, Benito García, Antonio Hernández y otros destacados profesionales de la comunicación, Premio Graciñas al Grupo El Correo Gallego con especial mención para el Semanario Tierras de Santiago.
Recogieron la distinción Juan Salgado y Víctor Furelos.

A continuación, el Doctor Juan José Moralejo, en representación del Consello Editorial del Xornal Trueiro agradeció a todos los premiados su amplio abanico de actividades para que los seis o siete mil ríos –no solo los mil del tópico poético- mejoren o, por lo menos, mantengan la calidad de sus aguas, la fauna, la flora, y muy específicamente para que la pesca deportiva pueda seguir siendo la pasión furibunda que es para todos nosotros. Dijo también Moralejo, que la calidad de las aguas es el mejor indicador de conjunto de la calidad medioambiental y que son bienvenidos a Trueiro todos cuantos pelean por una tierra y un agua limpias, requisito necesario para que sean hermosas y ricas.



Cerró el acto el Director Xeral de Conservación da Natureza, D. Ricardo García-Borregón Millán, quien felicitó a Trueiro por seguir creciendo y mejorando la calidad de los contenidos. Animó, así mismo, al xornal a continuar en la tarea de contribuir a conservar y mejorar las condiciones de los ríos y al mantenimiento de los hábitats que hacen posible la actividad piscícola.
El Director Xeral felicitó, uno a uno, a todos los premiados detallando los méritos de cada uno de ellos en aras de que se tenga en cuenta el medio natural y se valore lo esencial que debe ser la conservación de los hábitats y de las especies.

jueves, 10 de noviembre de 2011

resultados de sorteos de coutos de pesca de galiza

Coruña salmón, saeu o 37 de 597.
Coruña troita, saeu o 276 de 42

Lugo salmón, saeu o 817 de 965.
Lugo troita, saeu o 42 de 925.

Orense salmón, saeu o 89 de 228
Orense troita, saeu o 15 de 420

Pontevedra salmón, saeu o 625 de 913
Pontevedra troita, saeu o 354 de 615
 
Espero que tivesedes sorte.
No que á miña cuadrilla corresponde as cousas fóron fatais en Coruña para salmón, onde posiblemente non poderemos pescar o benquerido Mandeo, e ben en Lugo, onde parece que poderemos ter bós coutos para o Eo. Pontevedra regular.
En troita, nen fu, nen fá.
Como diría o Rubio: Sempre hai cousas ¡¡¡

1º Concurso de Montajes Online Aguas Vivas

1º Concurso de Montajes Online Aguas Vivas
Hasta el 20 de noviembre

“44 Montajes a Concurso”
Estamos en tiempo de descuento, quedan 12 días para el final del concurso.
Ultimas moscas recibidas de los participantes: “Bon80” y “Trencitas”
Gran cantidad de premios.
“Participa”



Saludos a todos.
Redacción Aguas Vivas

martes, 8 de noviembre de 2011

miércoles, 2 de noviembre de 2011

Creación da Plataforma Aberta pola Recuperación do río Sar


La gestora nació con el objetivo inicial de inventariar los vertidos.
Pedirán entrevistas a la administración y firmas.

Pocos colectivos nacen con los objetivos tan claros, y la Plataforma Aberta pola Recuperación do río Sar es uno. Así, pretende buscar grupos en cada uno de los municipios que sufren o empeoran el estado del curso fluvial –Ames, Teo, Brión, Rois y Padrón– para inventariar los vertidos del Sar fotográficamente. El siguiente paso será involucrar a la administración, local y autonómica, y recoger firmas. Además, han logrado aunar a miembros de Adega y Remonte con cuatro sociedades de pesca.
Se trata de la Sociedad de Caza e Pesca Padrón, Azor de Ames, W. Latorre de Padrón y Londra de Rois. “Agora queremos tamén que se sumen os concellos”, apuntaba Luis Piñeiro, una de las cabezas visibles de la plataforma.
Además, tienen ya una base en el bar México de A Picaraña (tlno: 981 803 009) y ponen a disposición de los interesados un mail, defensadosar@gmail.com, para empezar a trabajar de forma inmediata. También se habló de la depuradora de A Silvouta, principal foco al que apuntan todas las fuentes, por lo que no descartan acudir a Aquagest a pedir explicaciones. Como apuntaba Xosé Manuel Penas Patiño, otro de los colaboradores destacados y reputado ornitólogo, el Sar tiene un valor histórico y patrimonial que excede de los intereses particulares de los pescadores, al pasar por la Colexiata de Sar en Santiago, Val da Maía, junto a destacados pazos o por las tierras que pisó Rosalía... sin olvidar el terruño del nobel gallego, Camilo José Cela. ¿Quién da más?

lunes, 31 de octubre de 2011

Asturias. Normativa para desbaratar as súas poboacións de salmón

Somos un puto país de bandazos, cada vez me caben menos dúbidas.
A proba a tendes  nova normativa de Asturias que vos adxunto http://www.asturias.es/bopa/2011/10/31/2011-21028.pdf
Celebro moito que a administración Asturiana pense no pescadores (cousa que non fixo a anteriro normativa), pero algunha vez se lle ocurrirá pensar nos peixes?
Porque en vez de facer a demagoxia política de permitirlle a un fulano, se non me fallan as contas, apañar 38 salmóns (19 semanas de pesca x 2 salmóns semanais), para cando un cupo racional por río?
O dos 38 salmóns por tempada soamente ten dúas xustificacións: Ou son moitos de familia ou , e é o mais probable, ese artista se vai adiar á comercialización. E isto, en tanto que está prohibida non me parece de recibo.
Non sei, creo que se lles foi a pinza. Dende logo non comparto a normativa que temos en Galicia, sin zonas libres e sempre ultraconservadora, pero isto non me parece.

Por certo caen varias ZLSM, entre elas a de San Tirso no Eo, que pasa a ser couto.
Unha desgracia, porque neste tramo fixen das mellores pescatas a mosca que recordo nos últimos anos. E o mais incrible era que día tras día soamente estabamos pescando nela un par de persoas. Soamente por dúas veces tivemos compaña.
Jose, putadon. Tocará de novo ir ó masificado Xesteira.
En fin, elle o que hai.
Espero enganarme e que isto non sexa a decadencia das poboacións salmoneiras asturianas

jueves, 27 de octubre de 2011

Boas novas do Mandeo. Bo alevinaxe de salmón este ano

Muestreos Mandeo 2011

Fonte: mandeofishing.com/manolo estrada
 
La semana pasada, la Sociedad de pesca Rio Mandeo en colaboraccion con los agentes de Medio Ambiente ha hecho los muestreos de fauna piscicola en el Rio Mandeo.
Unos resultados muy satisfactorios en cuanto a la evolucion del salmon en estas aguas.Parece que de momento no hay problema a la subsistencia de dicha especie visto los resultados del muestreo.
En las zonas de alevinaje de la parte baja del rio se da una concentraccion muy alta (80-90% de esguines) de la poblaccion piscicola.
Unos resultados muy satisfactorios , pues hay que recordar que este rio no ha sido repoblado desde hace muchos años,con lo cual los salmones son autoctonos.
Ahora solo queda esperar que se marchen al mar y  no encuentren obstaculos(redes en la boca de la ria) cuando regresen al rio.


martes, 25 de octubre de 2011

MAL TEMPO, QUE MAL TEMPO ? O que chegou foi un tempo excelente

Os EFECTOS DO MAL TEMPO A choiva non recupera os encoros

Están máis baleiros que hai unha semana e a Xunta di que a súa melloría será lenta
redacción / a voz
Data de publicación:
25/10/2011
O primeiro temporal do outono desatou fortes ventos en Galicia (o refacho máximo, de case 140 quilómetros por hora, rexistrouse en Cuntis) e descargou abundantes precipitacións (o valor máximo en 12 horas mediuse en Mos, con 132,6 litros por metro cadrado), pero a auga caída entre o domingo e onte non investiu a tendencia na ocupación dos encoros de abastecemento, que non parou de baixar desde abril. Segundo datos da Consellería de Medio Ambiente, o nivel actual dos pantanos é do 48,51 %, mentres que hai unha semana, o pasado día 17, situábase no 50,93 %. «A recuperación será lenta, sobre todo no sur. A terra aínda está moi seca», sinalan fontes de Medio Ambiente.
As choivas das últimas horas, con todo, si poderán equilibrar o pobre balance de precipitacións deste mes. Moitas zonas recibiron máis de 50 litros en 12 horas e nalgúns casos máis de 100 (Soutomaior, Ponteareas, Tui e Lousame, ademais de Mos). «Este episodio de choivas supón, por exemplo, a metade de toda a choiva que recibe de media a provincia de Pontevedra e o suroeste da Coruña en todo o mes de outubro», explican en Meteogalicia.
O temporal, ademais, deixou tras de si un reguero de incidencias, sobre todo por problemas en estradas e inundacións de casas e baixos. Emerxencias 112 atendeu 369 entre a unha da tarde do domingo e as sete da mañá de onte, o 60 % delas en Pontevedra (226). Onte, a choiva colapsou a entrada á Coruña pola avenida de Afonso Molina, con colas de 9 quilómetros de coches. En Ourense, a choiva e o vento derrubaron parte dun muro sobre unha estrada en Pereiro de Aguiar, e varias árbores caeron en Manzaneda, Montederramo e O Carballiño.
Hoxe continúa a alerta laranxa no litoral de Pontevedra e do suroeste da Coruña por mar de fondo, con ondas de máis de 4 metros, mentres que no resto da costa será amarela.
Chega a neve
Ademais, reaparece a neve nas montañas do leste de Ourense e Lugo, en principio por encima dos 1.200 metros. Onte mesmo, sobre as dez da noite, comezou a nevar nos Ancares, chegando a acumular dous centímetros de altura, segundo o responsable do albergue.
Mañá, outra borrasca -non tan forte como a do domingo- pasará por encima de Galicia e volverá deixar fortes choivas xeneralizadas e refachos de vento intensas, con alerta amarela en ambos os casos. O venres parece que regresa o anticiclón «e todo apunta a que durará o fin de semana».

Insisto que mal tempo, se a terra e os ríos xa hai mais de un  mes que pedían auga a berros ???
As veces un se cansa de visións urbanitas de praia e ruas enxoitas para o uso de chancletas e tacóns.
Será que para algunha xenta a auga só ten dous contenedores: A botella de auga mineral e o grifo da ducha ???
Insisto, para os que sufrimos polos nosos campos e rios esta é unha noticia excelente.

E que non pare nun mes ¡¡¡

domingo, 23 de octubre de 2011

Praga de Phitophora alni no Xuvia

Esta semana fíxéronme unha pequena entrevista na TVG por mor da praga de Phitophora alni que está a asolar os nosos amemeiros da ribeira do Xuvia.
Este molesto fungo que esta a estragar ribeiras enteiras de toda Galicia, ó meu ver non está recibindo a atención necesaria por parte das institución que deberían coidar da nosa saude forestal, a saber, Producción Forestal e Conservación da Natureza.
Ambolos dous limitáronse a dar a orde de suspender as cortas e manexo de todas as arbores de esta especie entre os meses de Marzo-Outubro, feito que ó meu ver presenta tres perigos:
  • As árbores enfermas siguen no medio fluvial esparexendo as súas esporas (que clase de medida profilactica é esta ?)
  • Estas árbores enfermas acaban por caer no río, provocando atrancos de diversa consideración, e representando un perigo potencial para os usuarios das ribeiras (paseantes, pescadores e gandeiros)
  • Estes atrancos son unha fonte de concentración de lodos de consecuencias desastrosas nos meses de vrao, pola demanda biolóxica de osíxeno tan alta que teñen estes focos de materia orgánica en descomposición.

Antigamente as árbores que secaban (posiblemente por este fungo, pois non me cabe a menor dúbida de que por aquel entón o fungo estaba presente) se cortaban  e aproveitaban na lareira. Conclusión: Fonte de contaxio eliminada. Evidentemente as cousa cambiaron e o uso de madira de ribeira debe estar controlado e restrinxido pero non desbotado. As consecuencias desta política restrictiva están , o meu ver , á vista.

A VER SE SE POÑEN AS PILAS E DEIXAN  A INACCION

Tendes a entrevista neste enlace. Minuto 12:45
http://www.crtvg.es/tvg/a-carta/galicia-noticias-seran-151586

viernes, 21 de octubre de 2011

ECOLOJETAS EN TRASANCOS

Comarca-Adega denuncia las labores de limpieza con maquinaria pesada en el cauce del río Xuvia

E-mail Imprimir PDF
Diario de Ferrol-2011-10-21-022-22732629
  redacción > ferrol   La asociación ecologista Adega de Ferrol denuncia las tareas de limpieza que se desarrollan actualmente en el cauce del río Xuvia, para las que se emplea maquinaria pesada que altera los márgenes y el lecho fluvial. La entidad critica que la Xunta use este tipo de máquinas “sen ningún tipo de control e criterio ambiental”
Adega recuerda que en 2009 ya denunció actuaciones de “limpieza” similares en el cauce fluvial, que “sen ningún control profiláctico e sen criterios ambientais” realizaron talas de árboles de ribera y eliminaron comunidades vegetales de especies autóctonas, mientras se mantenían otras exóticas. Una consecuencia de dichas intervenciones es la expansión del hongo patógeneo Phytophtora alni, que afecta a los alisos y cuyos efectos negativos ya se conocía en otros países europeos, afirman. La Xunta, continúa Adega, fue incapaz de frenar o mitigar los efectos de esta plaga, en la actualidad “totalmente expandida por Galicia”.
La entidad critica que en esta ocasión se haya producido de nuevo la tala de alisos, cuando se trata de una especie, argumentan, que conforma un hábitat objeto de conservación. “Nun momento en que os mellores ameneirais e corredores fluviais de Galicia están a punto de desaparecer, a Dirección Xeral de Conservación da Naturaza acada o máximo nivel de incompetencia, dilapidación e renuncia das súas obrigas”, asegura Adega. La nueva actuación contribuye, añaden, a expandir más las esporas de dicho hongo.

Como podedes ver estes tíos son unha fonte de sabedoría. Non contentos con poñer atrancos ós traballos de retirada de arbolado logo do desastre do Klaus hai 2 anos, agora voltan á carga.
Explícovos: En días anteriores membros desta sociedade coa axuda dun pequeno tractor estivemos a limpar e remexer frezadeiros para que antes das enchentas estiveran listos para a freza dos reos.
Pois ben a estes ''fanómenos'' ós que non lles gusta a intervención humana  sobre a natureza (sic) pois xa están  adenunciar estes traballos de limpeza.
Digo eu xa posto a denunciar, non sería mellor adicarse a denunciar contaminadores e furtivos?
Para isto non teñen tempo?
Cada vez teño mais claro que o movemento ecoloxista ten neste país unha inmadurez crónica que lle impide chegar a acordos con outras entidades que tamen temos moito que decir na practica do conservacionismo e xa xestión do medioambiente.

lunes, 17 de octubre de 2011

Galegos en Canarias. Mosqueando e mosqueados


En días pasados acabo de voltar dunha viaxe ás Illas Afortunadas.
A miña parella e mais eu viaxamos en compaña de outros dous amigos á zona de Playa Blanca, no Sur da illa de Lanzarote.
Se ben era en principio unha viaxe de descanso, organizada a medida das mozas, era mais que evidente que tanto Jose coma eu, tiñamos en mente algo mais que descanso, vulcanismo e praia.
No meu caso xa estivera hai anos en Gran Canaria,e tiña unha idea bastante cabal do que a pesca de mar no litoral canario podía ofrecernos.
Desta maneira os equipaxes, a diferencia dos das rapazas, estaban mais cargados de trebellos de pesca e de ilusións, mais que de roupa.
Concretamente ámbolos dous embarcamos equipos de mosca de artillería pesada, con canas # 10 e carretes con abundante backing.
No caso das moscas levabamos unha mostra das moscas coas que habitualmente pescamos en Galicia, pero tamén grandes moscas para enfrontar os carángidos varios e pequenos túnidos tan abondosos naquelas latitudes.
O caso foi que íamos un pouco á aventura. Non fixemos reserva de ningún tipo en canto a embarcación e no caso de terra levabamos un pouco mais currada a información, pero sen excesos.
O primeiro obxectivo foi a pesca dende terra.
Desbotado o tema da pesca desde peirao, que en Canarias está estrictamente prohibida (en canto montedes a cana xa teredes un vixiante coa libreta sancionadora á man), había que empezar a explorar os arredores da zona turística.
Desta maneira procedimos a madrugar o 2º día da estancia , co gallo de prospectar as zonas aledañas ó hotel, nas que había unha serie de estruturas artificiais (rompeolas) nas que era posible practicar a pesca a mosca a primeira hora da mañá antes da chegada dos bañistas.


zona de pesca en Playa Blanca
Chegamos ás 7:00, aínda con noite. En principio non parecía haber movemento, pero en canto apareceu a primeira luz, uffff...Carreiras e peixe pequeño a brincos por tódolos lados. Para tolear. En poucas ocasións vin cousa tal na costa galega. O caso foi que o intentamos todo: Poppers (evidentemente), slidders, gurgles ...E nada ¡¡¡ Nin caso. Algunha persecución, pero non conseguiamos ver a cara dos grandotes. En cambio os pequenos munxes facían delfineadas sen fin.
Logo do fracaso do primeiro día e como bos galegos (turróns por suposto) voltamos ó día seguinte. O espectáculo, se ben menos escandaloso que o día anterior, tal cual, show must go on. Carreiras, saltos, pero ningunha picada …

Pola cabeciña tamén pasou o intento na Graciosa, pero o día que pasamos á illla as condicións meteorolóxicas non eran as mais adecuadas.para a pesca a mosca Olas duns 3 mts e vento de NE forza 6, fixéronnos desistir. A travesía desde Orzola a Caleta del Sebo foi movidiña e confirmounos que a opción de coñecer o pobo e o Sur da Illa sería o mais acertado. Nada de pesca nun dos destinos míticos da pesca en España. As cousas son así.


zona do Canal del Río. Pasando a La Graciosa
Playa del Salado. La Graciosa
Mosqueiros galegos 0, carángidos canarios 2. Tocaba cambiar de tornas.
Así, asesorándonos na illa decidimos que era hora de darlle paso ós túnidos. Non viaxaramos 2 horas de avión para quedarnos sen carreiras no blue water.
E na illa todo o mundo coincidía en que a xente mais profesional da illa era Tino García e o equipo do Mizu.
O Mizu é un barco de pesca de altura de 17 metros de eslora, totalmente equipado para a pesca de altura. Ten base en Puerto Calero, unha das marinas do Sur da isla.
o Mizu
O seu patrón , Tino, aparte de ser un tipo simpático e boa xente, é dos poucos canarios que levan en activo como skipper de pesca de altura mais de 20 anos.



E ese caudal de coñecemento o aplica cada día igual que o seu segundo de abordo, Mariano.
Boa mostra foi a xornada que compartimos con eles.
Tino xa nos comentara que pola escasa temperatura das augas (21-22 ºC) a pesca grande non estaba arrimando a terra. De feito el que era un dos gañadores habituais do campionato de Marina Rubicón ano tras ano, este ano non participaba neste torneo pola comentada falta de peixes. Durante a nosa singladura puidemos ver como os participantes neste torneo corrían como tolos cara ó norte da illa na búsqueda dalgún dos escasos exemplares presentes, que posiblemente diran o triunfo no torneo deste ano.
Así pois, e aínda facendo unha cacea no camiño cara os caladoiros do Papagayo, que nunca se sabe, estivemos de acordo con Tino que o mellor sería adicar esforzos e tempo ós listados (Katsuwonus Pelamis) e ós medregales (Seriola Dumerilli). 
 

caceando rumbo ós fondeadoiros
Chegando ó caladoiro e fondeados en 25 m. puidemos comprobar que o mar que había era mais do que parecía e que intentara a pesca a mosca dende a proa non era doado. De feito Jose, que ten a cadeira danada, non foi capaz de estar en pé na mesma. Eu fun mais turrón e aguantei case unha media hora pero sen resultados.
O resto da xente quedou na bañeira de popa intentando conseguir cebo vivo para a pesca grande. Pili foi a primeira en puntuar e rapidamente as mans expertas de Mariano anzolaron o peixiño (unha chepa) nun gran anzol que foi soltado á rosa e asegurado na superficie cun globo de látex.




Pouco tempo despois o globo empezou a moverse e Mariano clavou a peza cun xesto enérxico e rápido. A cana, por orde de sorteo, foi adxudicada a un dos ingleses. A loita foi importante e a decir de Tino, posiblemente se tratara dunha mantaraia. A impericia do pescador fixo que o peixe encontrara acobillo no fondo. Pouco masi tarde facemos maniobra para ceibar o peixe do enrronche. No medio da maniobra novo erro do pescador, que non recupera a tempo sedal, e o enrronche é definitivo. Mala sorte.



Pouco despois e cun novo peixe vivo entra outro peixe. E o turno de María, que cede o equipo a Jose. A cousa non é de broma. Parece que hai un becerro do outro lado da liña. Non obstante a pesar dos problemas, Jose templa e manda, e o peixe en poucos minutos aboia ó costado do barco. Un certeiro gancheado de Mariano e para a bañeira. Ledicia xeral pola captura e mais cando lle digo ó pescador que parte da pelexa foi inmortalizada en video.


Jose gramando duro. A súa moza desconfiaba que o peixe o levara, de aí o agarrón.
caras de felicidade do skipper e do pescador

O medregal pesou uns 25 kg e case era tan grande como o sorriso de Jose cando se fotografou con el.
Pouco despois tamén foi collida unha chova (Pomatomus saltatrix) , novamente a cebo, iso si, bastante mais pequena, uns 6-7 kg.



Un rato mais tarde e ante a ausencia de mais picadas, retornamos a porto, iso si, logo de ir dando conta dun xantar que me soupo a gloria logo das emocións vividas. Iso si, polo estado do mar soamente xantamos a tripulación e eu. O resto do pasaxe tiña as mollejas demasiado movidas polo estado do mar.
A verdade que foi un luxo pescar coa xente do Mizu e esperamos voltar canto antes para saldar a conta pendente cós listados.

as rapazas có peixe xunto cun membro da tripulación
a pesar de ser un paquete e non coller nada un non puido sustraerse á foto
Aparte da pesca en si, en Lanzarote podedes matar o tempo contemplando a fauna mariña. Concretamente estivemos buceando tanto nas praias mais cercanas ó hotel como nas cercanas do Papagayo. Estas últimas quizais por estar dentro dun parque teñen unha poboación de peixes variada e abondosa. Eiquí podedes ver fotos subacuáticas dos seus habitantes, entre os que se contan varios peixes tropicais moi vistosos como o peixe verde (thalasoma pavo).

banco de peixe cebo nas praias do Papagayo
peixe lagarto. Un visitante tropical que veu para quedarse. Para min xa eran coñecidos de Nicaragua
as salpas toleaban polo pan
Jose alimentando ós famentos
banco de  ''viejas''. Este é o peixe estrela dos isleños pola súa categoría gastronómica


Se queredes sair de pesca embarcados con garantía a Tino García o podedes atopar nas seguintes señas:

tel: 00 34 636474000
email: tinogarcia@lanzarotefishingclub.net