Premios Trueiro 2014

O Xornal de Pesca Deportiva Trueiro entregará os seus premios anuais na Pontenova (Lugo), o sábado 15 de novembro ás 20:30 h, no Salón de Actos do Centro Social.
Estas distincións recoñecen o traballo desenvolvido por persoas, sociedades, pescadores, etc, a prol da conservación das augas continentais e da significación socio-cultural da pesca.

O Xurado formado pola Dirección, o Consello de Dirección, o Consello Asesor e o Consello de Redacción do Xornal Trueiro, decidiu por unanimidade outorgar os seguintes premios:

Premio "Línea Tensa" á Web As Orillas do Ulla
Polo seguimento das capturas de salmón en Galicia e polo compromiso adquirido cos pescadores a fin de telos permanentemente informados dos números da campaña salmoneira.

Premio "Donde Hay Que Estar" a Xosé Luís Brandón
Por saber estar donde hai que estar, polo seu exquisito comportamento deportivo, pola organización do Open do Mandeo e por significarse como un dos pescadores mais queridos no mundo da pesca a mosca en Galicia.

Premio "Qué Pasa" á Plataforma Sarriana polo Río
Pola defensa a ultranza do Río Sarria e pola mobilización que liderou a nivel veciñal a prol deste curso.

Premio "A Nosa" a Argimiro Conde
Argimiro Conde Diaz, de 81 anos, empezou de gardarríos en 1964 e tomou posesión un ano despois nos Peares. En marzo de 1965 incorporouse á praza da Pontenova desde Salmeán a Fonteo con tódolos afluentes. Posteriormente foi o xefe de zona que abarcaba o río Masma, o Eo e tódolos tributarios.

Premio "Trueiro-Doctor Moralejo" á Real Asociación Asturiana de Pesca
Polo seu compromiso co mundo da pesca e por acoller a varios centos de pescadores galegos como socios.

 

 

Descuberto na Galiza o SSS (Síndrome de suicidio de salmónidos)

Por desgraza, era visto ¡¡¡
Contaminación; Nen falar ¡¡¡
Verquidos; Está vostede tolo ¡¡¡
Un novo caso do suicidio masivo de peixes que asola Galiza ¡¡¡
Xa están os científicos sobre do tema ...

Creo que coma sighamos así vou pedir o estatudo de apátrida, porque cada vez teño mais verghona de ter o DNI deste país.

Poño a noticia da Voz de Galicia, para que o vexades por vos mesmos, porque é para non dar creto. Morren centos de troitas nun tramo de río, e resulta que foi un SSS (Síndrome de suicidio de salmónidos). Vivir para ver ...

La investigación por la muerte de peces en el Cabe se cierra sin sanciones

Los análisis realizados no detectaron ningún vertido en Ribas Altas

Luis Díaz

MONFORTE / LA VOZ  05 de noviembre de 2014  08:12

3 votos

La culpa no tiene dueño, dice un socorrido refrán. No va desencaminado por lo que respecta al vertido que, a finales del pasado mes de mayo, provocó la muerte de numerosas truchas en el coto de Monforte. Lo de vertido es un decir. La conclusión de las investigaciones realizadas por los servicios de Medio Ambiente de la Xunta es que no existió. Entonces, ¿de qué murieron los peces? Para esa pregunta no hay respuesta. El presidente de la sociedad de Pesca Val de Lemos, que denunció los hechos ante el Servicio de Protección de la Naturaleza de la Guardia Civil, asiste incrédulo a las explicaciones de la administración. «Esto es lo más parecido a un cachondeo», se queja Roberto Martínez.

La sociedad Val de Lemos no recibió todavía, al menos de forma directa, ninguna información oficial relativa a la denuncia que dirigió en su día al Seprona. Hay pocas posibilidades, sin embargo, de que pueda servir de algo. En respuesta a una reciente iniciativa del grupo parlamentario socialista, la Xunta desveló que las investigaciones realizadas tras la aparición de peces muertos en Ribas Altas no arrojaron «resultados concluíntes».

Excesiva tardanza

Las pesquisas corrieron a cargo de los agentes medioambientales de la Dirección Xeral de Conservación da Natureza, que recorrieron el tramo de río donde aparecieron los peces muertos «non localizando ningún vertido que puidese ser o causante». Las piezas que aparecieron flotando en el Cabe, truchas en su inmensa mayoría, fueron retiradas del río para su posterior análisis.

La mortandad se produjo entre la zona de Freixo, donde se encuentra la estación potabilizadora de agua, y las proximidades del puente sobre la antigua carretera de Lugo. Los pescadores que alertaron sobre la existencia de un vertido aseguran que de las aguas emanaba un intenso olor a cloro. El primer avisó se dio alrededor de las ocho y media de la mañana y, según la sociedad de pesca, los agentes de Medio Ambiente llegaron más de dos horas después. La inspección del Seprona se habría producido, según las mismas fuentes, no antes de las cuatro de la tarde.

«La gente está muy cabreada y es normal. No puede ser que a un pescador lo multen porque lleva una trucha que no da la medida por unos milímetros y que luego aparezcan un montón de ellas muertas y no pase nada», dice el presidente de la sociedad Val de Lemos.

Contaminación insuficiente

En una reciente reunión en Lugo, Roberto Martínez había sido informado por un biólogo del servicio de Medio Ambiente de la ausencia de pruebas concluyentes sobre el origen del vertido de Ribas Altas. Según le explicaron, no fueron detectados niveles de contaminación suficientemente altos como para producir la muerte de los peces. La repoblación del tramo, una de las contrapartidas que reclama la sociedad de Val de Lemos, tampoco está nada clara al menos en los términos en los que la plantean los pescadores.

La entidad que gestiona el coto de pesca Monforte pretendía que la repoblación del tramo afectado se llevase a cabo mediante ejemplares adultos. Medio Ambiente, por el contrario, solo contempla la suelta de alevines de trucha con las mismas características genéticas del río en el que se va a llevar a cabo. Esta medida, impulsada a raíz del rotundo fracaso de la política de repoblaciones de los últimos años, no termina de convencer a los pescadores. «Soltaron en el Cabe 2.000 o 3.000 alevines de cinco centímetros, pero todos sabemos que si salen cien adelante será mucho», opina Roberto Martínez.

SORTEO PERMISOS DE PESCA 2015

Xa podedes comenzar o proceso para o sorteo dos coutos de pesca da vindeira tempada.

A Orde que o regula é o DOG Luns, 20 de outubro de 2014. Consellería de Medio Ambiente, Territorio e Infraestruturas

RESOLUCIÓN do 8 de outubro de 2014, da Dirección Xeral de Conservación da Natureza, pola que se fixan as normas dos sorteos e da venda de permisos de pesca en coutos para a tempada 2015.

Este é o enlace ápáxina do DOG http://www.xunta.es/dog/Publicados/2014/20141020/AnuncioCA02-131014-0001_gl.pdf

Como podedes ver o prazo de presentación das mesmas vai dende  o día seguinte da publicación deste anuncio ata o 10 de novembro de 2014, ás 14.00 horas.

Pois ben, na páxina de trámites telemáticos, como non podía ser doutra maneira, a cousa está sen actualizar, como podedes ver nesta captura:

 Si é que sempre é igual. Non se responsabilizará neste país alguén de algunha cousa.

Bueno, prefiro non cabrearme innecesariamente. Que teñades sorte e a ver se non hai mais cousas da informática durante o proceso ....

XORNADA TECNICA DE PESCA DO SALMON DA SOCIEDADE DE SOUTOMAIOR

XORNADA SOBRE A PESCA DO SALMÓN A MOSCA

Clinic de Lanzado con cana de dúas mans (Spey) Instructor: Roberto Caldeiro (titulado EFFA) Montaxe de moscas coa presenza dos artesáns Paco Porto, Jorge R. Maderal e Antonio Vilariño. Celebraremos este evento o sábado 25 de outubro en Arcade. A xuntanza previa será no Hotel Isape as 9:30 h. Pola mañá iremos a Xunqueira a practicar lances coa supervisión e aconsellamento de Roberto. Pola tarde será a sesión dos artesáns montadores de moscas. Haberá unha comida, para quen o desexe con menú de pescador. Organiza: Sociedade de Pesca de Soutomaior. Información: Paco Porto 686 632 659.

1ª XORNADA TECNICA DE PESCA DEPORTIVA E MEDIO NATURAL DO PINO

Berrea na Fragas do Eume. Un espectáculo ó alcance de tódolos públicos

Si algo puidera decir do día de hoxe, é que un dos meus soños como cazador cumpleuse.

A mañá comenzou cedo, moi cedo, aló polas 7:00 da mañá. Pero se queres ver fauna hai que deixar a cama canto antes mellor, salvo que sexas un deses amantes da natureza de boquilla e que entenden soamente do que ven nos documentais da 2.

Pois o dito, recóllenos Nes con noite e imos camiño das Fragas. O obxectivo: O comenzo da berrea dos cervos.

Ir ás Fragas para min sempre é unha experiencia. O meu avó xa ía de caza aló. E o seu pai. E o pai do seu pai. Somos moitas xeracións de Saavedras as que levamos pregrinando a este sancta sanctorum da cinexética maior da Galiza. E non é cousa menor a paisaxe que nos retrotrae a tempos anteriores onde o gando extensivo e as fragas nos pequenos vales eran o que mandaba nestas terras altas. Por desgraza a eucaliptización xa está eiquí e veu para quedarse.

Temos unha viaxe con curvas mentres subimos pola estrada do Roxal, pero tamén tempo para irlle contando a Nes e a Pili dos pormenores da saída e da vida dos cervos.

Tomamos café en Goente no estanco, que sempre é bó saudar á xente, e xa cunha raiola de día, iniciamos a espreita.

Facemos unha primeira parada nun punto alto e a cousa non defrauda. Os veados están aí, e o outono que empeza, xa se misturou coas hormonas do seu sangue, para facelos agresivos, territoriais e sobre todo, ruidosos.

Para os que nunca escoitarades a un cervo berrar este é o impresionante sonido que producen estes portentos naturais: berrea cervo

O primeiro axexo se ben non tiña fallo (é un eucaliptal novo, con bó pasto e no que gostan de parar), sae non mal, senón fatal. Escoitamos os veados berrar en dous puntos, retadores, xa é traballo de prismáticos e paciencia dar con eles...
Pois foi que non ¡¡¡. Veñen dous camiñantes, pero camiñantes deste de roupa de trekking e que se supón que van pasear a un entorno natural, pola estrada arriba e á distancia que estamos (uns 500 metros) escoitámolos falar, digo berrar (case tanto como os dos cornos). Resultado: Un dos machos arrea ladeira abaixo coma se vira ó Demo e o resto da pelota de femias e o outro macho costa arriba. Despois de xurar en linguas semíticas varias, decidimos cambiar de zona. Isto case me recorda ós anormais que dotados dun cassete de 100 wats, hai moitos nos decían que non vían animais cando ían pasear por Ancares adiante.

E arreamos a unha encosta que comunica coa zona que estabamos coa esperanza de polo menos ver ó rebaño que subeu, pacendo.

Un bó rato de camiño en coche e a pé a ratos e finalmente escoitamos outro cervo berrando na ladeira contraria. Traballo de primáticos, pero está nunha zona tapada. De repente aparecen unha femia seguida dun macho e cando o que escoitamos berrar antes se achega, xa o espectáculo está servido.

Póñovos a secuencia do acontecido, para que as imaxes falen por diante das palabras.

Macho de cervo seguindo a unha femia

Expectación polo reto que chega en forma de berro do monte próximo

Comenzan os retos entre os dous pretendentes da femia

A femia abandoa o campo de batalla onde van oficiar os dous gladiadores

Comenzan as hostilidades e testarazos

Durante mais de 10 minutos sucédense as chaves de forza e a pugna

Finalmente un dos contendentes da coa sua mole no chan

O  resultado da pelexa canta. O derrotado abandoa o ring a toda prisa, perseguido polo trunfador.

Como podedes ver o Nes, que é un fenómeno, captou coa cámara todo o evento, sen esquecer detalle. 

E non foi doado, que a distancia era moita e os animaliños non paraban quietos.

O que vos poido asegurar é que na miña mente quedará para sempre gravados os berros dos cervos, os testarazos da pelexa, o olor a outono e a paisaxe das Fragas.

Imaxino que despois disto moitos entenderedes a miña querencia especial por esta parte das Fragas, alonxadas do espírito de parque temático Warner en que se convirteu Caaveiro e o seu entorno. A inundación de fodechinchos ainda non chegou eiquí, e espero que tarde ...
Igual vos chama a atención que non fixera mención algunha á toponimia dos lugares nos que discorreu toda a mañá. E isto non é gratuito. A Rede, para ben e para mal, chega a todo o mundo, a xente respetuosa pola natureza, a bós cazadores, e a ecoloxistas de ben. Pero tamén a outras alimañas, que amparadas pola noite tratan a estas marabillas de animais que acabades de ver como simples cachos de carne que vender, logo dun tiro traizoeiro coa axuda da iluminación artificial en plena noite. E como podedes entender, non serei eu quen lles dea pistas.

Ximonde. Problemas no paraiso?

Este domingo que pasou tiña couto en Ximonde. Sen noticias dos meus compis de terna, que imaxino enpantanados de traballo, decidín ir para aló para voltar a cabrear os reos que en Xuño non quixeran colaborar.
E dito e feito. Ás 6:30 estaba ó pé do Prado de Louzao, pertrechándome ó pé do coche e enchido de ilusión.
Cando xa case era a hora legal (7:00) fun camiñando cara á desembocadura do Liñares para empezar a repartir relixión.
Pese á luna que o da todo estes días, contaba coa avantaxe dun día toldado, có que por un lado peneiraba a luna chea e ademais daba uns minutos de marxe para o risco.
Pero a realidade é turrona e os reos nin facían acto de presencia (nada de baños) nin estaban por colaborar (nada de picadas).

Quizais o motivo da inactividade sexa o baixo nivel que leva o río e que corresponde ben coa época. O feito é que a praia do Prado de Louzao era un areal amplio e precisamente nese punto é onde normalmente para os grandes reos que buscan as augas frescas do Liñares (que vistos os útimos episodios de contaminación pode ser moi cuestionable esta hipótese).
O caso e que nin os riscos da fábrica de Trasancos, nin os da fábrica de Pazos, nin jointeds varios foron quen de convencelos a subir.
Visto o cal, en canto comenzou a clarear, decidín pasarme ó CD de Rapala, concretamente un  modelo tuneado con escamado no ventre.
E foi o detonante. Un precioso pelouro de 53 cm agarrouno e fixo brilar a mañá.

Nin a carallada dos anzois simples, nin gaitas. Colleuno a morrer e cunha cravada franca amarrouno na comisura do labio.

Ademais deste cliente, tamén entraron duas troitas fermosas, que viñeron por onde foron, e tiven algún toque mais.
Logo disto e vendo o escaso tiro de corrente e nivel do río, decidín ir cara a Reboredo, a ver si con afogada se podía facer algo a maiores.Pero soamente fun quen de coller uns pintos e nada mais.
Cara ó medio día entrou a fronte a golpear con dureza e con ela o neboeiro e decidín marchar, que a cousa xa pintaba mal, para canto mais có neboeiro...
Como apunte a maiores ademais do baixo nivel do río puiden comprobar algo moitísimo mais preocupante.
Na cabeceira das correntes de Reboredo había unha manchas nas pedras que non vira antes. Blanquecinas e de consistencia esponxosa. Coa sospeita escrita no seu aspecto ...

Non sei moito de fitopatoloxías, pero a sospeita da Dydimosphenia geminata, estaba moi presente.
Espero enganarme e que non sexa o caso. O Ulla non se pode permitir mais pragas e desgrazas.
En todo caso xa enviei fotos á Estación de Hidrobioloxía Encoro do Con e a ver se non temos que lamentar un invasor mais.
Visto isto recomendo a todos os que vaiades a pescar ó Ulla e logo vos trasladedes de río, procedades a un lavado e desinfección dos vosos equipos de vadeo. Unha pouca lixivia moi diluida é mais que suficiente pata deixar as botas de vadeo desinfectadas e os vadeadores se secan completamente, é mais que suficiente.

PD de última hora: Fernando Cobo desbota a posibilidade de que sexa dydimosphenia geminata. Parece ser que simplemente é unha esponxa de auga doce.
Mellor así. Preferible é enganarse a non comunicar unha incidencia destas e que nos invada a puta alga.

X Xornadas de limpeza no Río Furelos

Como podedes ver non todo han ser desgrazas no vrao para os ríos da Galiza.
Hai xente que os quere, os mima e os limpa.
Noraboa para os amigos de Río Furelos que se curran o tema ben currado.

Non foi sen tempo. Iniciase o saneamento da Ría.

Non foi sen tempo. Un cuarto de século despois comenzan a depurarse as augas residuais no Mar da Xoyva ¡¡¡

Cun pouco de sorte, rematarán en 5 anos mais ...

La depuración de la ría llega tras un billón de litros de aguas fecales

El saneamiento comenzó a funcionar este mes aunque está en fase inicial

Rocío pita parada

ferrol / la voz  de Galicia 26 de agosto de 2014  05:00

 

Después de casi dos décadas de espera y prácticamente un billón de litros de aguas fecales vertidos, el saneamiento de la ría de Ferrol está por fin en marcha. Acuaes y Augas de Galicia activaron el sistema hace tres semanas, pero hasta ayer no se conoció su entrada en funcionamiento, por el momento, solo en fase inicial. Según la información facilitada desde el Concello, entre los días 6 y 19 de este mes se conectaron algunos edificios de la Autoridad Portuaria, y también la red de sumideros municipales procedente de la carretera Alta del Puerto y de la calle San Francisco. El caudal todavía es limitado y el sistema no está a pleno rendimiento, pero es un hito con el que se estrena al fin la ansiada red.

Los interceptores generales -como el que se ultima en el Cantón y el paseo de Irmandiños- recogen los aportes de aguas residuales y los conducen a la estación de bombeo de A Malata. Esta infraestructura se encuentra en marcha en modo automático desde el pasado 30 de julio. Allí las aguas son impulsadas para que puedan atravesar los montes de Brión a través de un largo túnel y desembocar en la estación depuradora (EDAR) de cabo Prioriño. Tras distintos tratamientos las aguas se vierten limpias a mar abierto, a través de un emisario submarino, completando así un recorrido total de siete kilómetros.

Un proyecto aprobado en 1991

El Ayuntamiento carece de datos de qué caudal se está depurando ya, pero el sistema será capaz de tratar al año 25 millones de metros cúbicos de aguas residuales, vertiendo limpio el 96 % del aporte actual de aguas contaminadas, según datos de Emafesa. El inicio del saneamiento de la ría de Ferrol llega con casi veinte años de retraso. En 1991, cuando la Xunta entonces gobernada por Manuel Fraga aprobó esta actuación, se preveía que estuviese concluida en 1995. Si se cumplen las previsiones y el próximo año entra en funcionamiento el tramo A Gándara-O Cadaval, el saneamiento habrá llegado un cuarto de siglo después de su aprobación. Queda todavía por despejar el futuro del tramo O Cadaval-Neda y la conexión con la zona rural. El inicio del funcionamiento de la red ferrolana coincidió con la noticia de que los tres municipios del sur de la ría, Ares, Mugardos y Fene ya depuran sus aguas residuales.

V OPEN DE PESCA POR PARELLAS RIO MANDEO

Matanza no río Tea

Un vertido de sosa caustica arrasa a vida acuática por cmpleto no río Tea ó seu paso por Mondariz dende a praia de Val cara augas abaixo.
Polo que contan amigos da zona a morte do cauce é completa nun bó tramo.
Como podedes ver resultaron afectadas todas as especies piscícolas do tramo: Salmón, troita, boga de río, lamprea e anguía. E prefiro non pensar nos efectos nas especies bentónicas e nos microinvertrebrados, que resultarían barridas do mapa.





Agora a esperar os dictámenes dos técnicos e buscar responsables.
E de imaxinar que falando deste producto esteamos a falar dalgunha instalación da administración ou fábrica, e polo tanto tamén é de esperar como é usual, que todo quede no esquecemento e sexa convintemente silenciado e amortizado. Non somos un país moi dado a buscar nin asumir responsabilidades. E senon mirade o exemplo de Monforte de Lemos hai cousa dun mes ...
Teño noxo de pertencer a un país que trata así ós seus ríos ¡¡¡



 

Navegantes ilegais no couto do Xuvia.

Presentada denuncia contra un grupo de kayaks que interferían coa práctica da pesca no couto troiteiro Xuvia

Na xornada do día 27 de de Xullo do presente, recibeuse o aviso de que un grupo de kayaks (dous, con tres ocupantes) estaban a interferir na xornada de pesca que un grupo de 6 pescadores desenvolvían entre a presa de Gradaille-Retorta e a Piscifactoría de Xuvia.

Concretamente dous socios deste sociedade e catro amigos chegados de Vilarmaior e Monfero, resultaron menoscabados os seus dereitos de pesca pola presenza destes aparellos no entorno do couto de pesca.

Enterados deste feito logo do aviso de varios destes pescadores, procedeuse a dar aviso ós vixiantes de Medio Ambiente e ó SEPRONA da Garda Civil, para que se fora o caso denunciaran estes feitos que como veremos de seguir, son sancionables conforme á Lei 7/1992, do 24 de Xullo, de Pesca Fluvial de Galicia.

Esta Lei no seu Capitulo II de Infraccións e sancións, no seu artigo 33, apartado 8, di textualmente:Bañarse, navegar con lanchas ou embarcacións de recreo ou realizar actividades expresamente prohibidas entorpecendo a práctica de las actividades regladas por estaLei nos lugares onde o desenvolvemento de tales actividades tivera sido declarado e sinalado como preferente.

Da mesma maneira, no Regulamento que desenvolve a lei, no seu artigo 87 apartado 13, dise textualmente: A práctica de actividades recreativas ou deportivas distintas da pesca, naquelas augas declaradas coutos de pesca, vedados de pesca, desovadoiros ou de especial interese para a riqueza piscícola, salvo cando se conte con autorización do Servicio Provincial de Medio Ambiente Natural. Esta última autorización non lle consta ó Servizo de Conservación da Natureza que se tramitara en ningún momento.

Polo tanto na lexislación vixente queda perfectamente claro que o uso de embarcacións nos tramos que foran declarados coutos de pesca (e polo tanto o seu uso piscícola declarado como preferente) queda prohibido cando menos na tempada de pesca sinalada na orde de vedas anual.

E como maior xustificación está o pago da taxa administrativa en forma de permiso de pesca que hai que obter para poder practicar a pesca nestas augas, que ten un importe de 8 euros diarios.

Os denunciados, que parece ser que non eran afeccioados, senon que estaban guiados por unha empresa de multiaventura radicada en San Sadurniño, parece ser que exhibiron unha autorización administrativa de navegación expedida polo organismo Augas de Galicia para a bacía do Xuvia, autorización que como acabamos de ver é nula de pleno dereito nos entornos dos coutos de pesca segundo a lexislación en vigor. Polas noticias que temos foron denunciados polo SEPRONA de Pontedeume.

Xa previo ó inicio da tempada actual (mes de Abril), falamos con outro grupo de kaiakistas (pertencentes á mesma empresa), comentándolles, que unha vez iniciada a tempada, non era legal navegar no couto de pesca, e si eran interceptados, serían denunciados. Parece ser que os avisos amistosos non xurden efecto e polo tanto tivemos que optar polo camiño da denuncia.

En evitación de futuros conflictos que a nada conducen, queremos facer pública toda esta fundamentación legal, para evitar desagradables denuncias logo de interferencias coas xornadas de pesca, legalmente autorizadas no couto de Xuvia.

Clasificación XII torneo Cidade de Narón Salmónidos a Mosca

Oscar Gayoso, socio da sociedade de Caza e Pesca Xuvia, impúxose seguido de preto por Mera e Busto

Resultados do XII Torneo Cidade de Narón organizado pola sociedade de Caza e Pesca Xuvia, disputado o pasado 28 de Xuño no rio Xuvia.

Primeiros 10 clasificados









Destacar o grande número de pezas acadado no torneo, que achegáronse ás 500, posibilitado polo bon estado do río pola choiva caida de madrugada.

Podio do campionato

Apuntar que no meu caso non participei porque esa mesma mañá andaba alebrestando salmóns en Ximonde.

Esta irresponsabilidade do presidente é posible porque teño un equipo directivo que vale un collón e sei que a cousa vai ir sobre rodas, falle quen falle. 

Para poñervos os dentes largos, comentar que pesquei ata as 12 da mañá. Toquei un bó reo e 2 salmóns. O reo literalmente, porque por un  fallo de ''recepción'' voltou á auga (está ben aló) . No caso dos salmóns, un apañoume con equipo de reo e desarmoume nun par de minutos e o outro  si que o desfrutei. Case 20 minutos de pelexa brutal nas correntes de Reboredo logo de apañar unha Red Francis da fábrica de Trasancos.E logo de todo isto, tratei de metelo á sacadeira eu solo (o gancheiro marcho para a casa ás 10 da mañá pingando como un pito) e perdinno á entrada da mesma. Un alabastro grande e mouro, que imaxino entrado polos meses de inverno. E tamén vai ben aló.

Un día para recordar, pola pesca dos demais e pola xornada en Ximonde.

E rematada a competición, unha paparota bárbara no Rubios con Zaira dándolo todo.

Eiquí podedes ver como incluso os que fallaron nas mangas do río, acadaron uns postos bastante mellores coas mesas ben repoboadas ...

 

VIII SANTIAGUIÑO DO MONTE DE PESCA A MOSCA

XIII CAMPIONATO DE SALMONIDOS MOSCA CIDADE DE NARON

O derradeiro fin de semana do mes de Xuño terá lugar a edición 12+1 deste xa tradicional campionato de pesca a mosca.
Na cartelería que xuntamos tendes o teléfonos de contacto para as inscripcións, e en todo caso podedes poñervos en contacto con nos no enderezo electrónico arrotreba@gmail.com.
A proba extenderase ó longo de toda a xornada en 4 mangas (2 pescando e 2 controlando) nas que cada pescador pescará un tramo do couto troiteiro de Xuvia e outro do SM de San Sadurniño.
O punto de reunión será tódolos anos o Bar os Rubios, situado na Mourela (Concello de Neda) e comenzaremos coas inscripcións ás 7:00 h.
A dirección técnica estará a cargo de Alberto Mera e a organización é da Sociedade de caza e pesca Xuvia.
Salientar que os 5 primeiros da táboa clasificatoria quedan clasificados para o Master Miguelpesca que se celebrará no couto SM de San Sadurniño no mes de Setembro.

Hidroaysen non estragará a Patagonia chilena

Pois iso, que o mundo está de noraboa. Finalmente o Consello de Ministros chileno desbotou a posiblidade de que que estes cabroncetes de Hidroaysen, deixen a Patagonia chilena como o noso Pai Miño e o seu afluente o Sil: Embalsamada
Impúxose o ben común e o proxecto de destruir un dos ecosistemas fluviais mellor conservados do mundo queda no papel.
Felicitar a tódolos chilenos que se significaron nesta loita e felicitalos por non permitir cometer no seu país os erros que xa cometeramos por eiquí hai moitos anos.



Enlaces ás noticias de varios medios:
http://www.bbc.com/news/world-latin-america-27788286

http://www.lasegunda.com/Noticias/Nacional/2014/06/940852/Comite-de-Ministros-resuelve-hoy-el-futuro-de-Hidroaysen

http://www.eldinamo.cl/2014/06/10/ahora-hoy-comite-de-ministros-decide-futuro-de-hidroaysen/



Esperemos que a Patagonia que coñezan os nosos netos sexa esta e non os ríos embalsamados ós que tan afeitos nos teñen os artistas de ENDESA e os seus amiguitos e lacaios como a inefable Elenita Salgado, metida nesta allada ata as trancas ....

Comenza a tempada de verquidos. Esta vez tocoulle ó Cabe

MAS DE 300 TRUCHAS MUERTAS EN UN TRAMO DE 100 METROS Y DECOMISADAS PARA QUE NO HAYA IMAGENES

Vertido y muerte en el Cabe, Monforte

La sociedad Val de Lemos, testigo de la aniquilación de un tramo de su acotado.

 

Fotos de Hector Suárez

 

Trueiro  |  23 de Mayo de 2014 (11:54 h.)

 

Un vertido más asola los ríos gallegos. En esta ocasión, recordando a la infamia del Xallas, incluso decomisaron peces muertos para que no salgan en las imágenes, pero gracias a la labor de la sociedad Val de Lemos estas son las evidencias y la opinión de quien siguió el vertido desde que tuvo noticia del mismo.
Imagen de unos peces muertos como consecuencia de los vertidos en el Cabe, Monforte. 






















A opinión de Héctor Suárez

Todo sucedeu cando un paseante avisa de que habia troitas mortas no rio. De seguido dous socios da sociedade val de lemos desplazabamonos rapidamente pra comprobalo.........unha imaxe que nunca esquezerei. Mas de 300 troitas mortas nun tramo de 100 metros. Dispos de ver os axentes de medio ambiente recollendo as troitas ( sera por que non o queren sacar a luz ou cal e o motivo da retirada de troitas) faltaban os axentes do seprona...que non apareceron en toda a maña. A tarde esperando a tvg pra ensinar unha docea de troitas que eu mesmo recollin, decomisabanmas pra que non as enseñara na television....preguntaban si non nos fiabamos diles , e dixenlle que como nos iamos fiar se estan dicindo que morreron 100 troitas, senos mesmos contamos 300 en 100 metros de rio. Casualidade? Intereses politicos?. Nos solo pedimos que o culpable pague, pero que o obrigen a cumplir a sanción, a repoblar o río que tanto traballo deu e que agora acabou desta maneira.
Gracias por todo trueiro

Piscifactorías de troitas e morro ...

Río circuitado e sen ceibar unha soa gota de auga polo labio de presa dende Abril ata Outubro. Presa sen escala de peixes. Vertido de augas sen decantación.

E a señora Arregui ponse a falar de inxusticias e de modelos matemáticos incorrectos...

Resulta señora Arregui que isto que lle piden xa o tiñas que cumplir segundo a lei de pesca de 20 de Febreiro de 1942. Sóalle esta normativa? Ou leva tanto tempo incumplídoa a súa familia que xa lle é descoñecida?

E inda por riba permítese facer interpretacións do que implica a Normativa Marco da Auga.

Igual se tiveran dimensionado a planta conforme ás capacidades do río que explotan e non mantiveran unha flagrante ilegalidade por cinco décadas, non se verían así. 

E agora a noticia. Espero que a periodista levara unhas boas troitas da planta, porque parece un publirreportaxe. Iso si, de falar da outra visión e das ilegalidades nas que leva enredando a planta todo este tempo, ni chío.

El caudal ecológico amenaza a la mayor piscifactoría gallega de trucha

La Xunta exige un nivel que hace inviable el funcionamiento de la planta

ESPE ABUÍN REDACCIÓN / LA VOZ

redacción / la voz  18 de mayo de 2014  05:00

3 votos

Las instalaciones que Tres Mares posee en Lires ocupan 97.000 metros cuadrados y en ellas trabajan 70 empleados.

Castilla y León desbancó hace unos años a Galicia como líder en acuicultura continental de España. Desde entonces, la trucha gallega intenta remontar el río para recuperar su cetro, pero no encuentra más que obstáculos. Superó el problema del canon de saneamiento, que a punto estuvo de ahogar a todas las empresas con unas tasas desorbitadas y que, además, no tenían -ni tienen- que abonar competidores como los castellano-leoneses o los aragoneses. Rebasó también la amenaza del reglamento de especies exóticas, que señalaba como extraña a la trucha arcoiris -y por ende prohibía su cultivo-, a pesar de que lleva asentada en España varias décadas. Aún más dificultades: la competencia desleal de la trucha turca, que dejó en la quiebra más absoluta a decenas de empresas. Las últimas seis, tres de ellas gallegas, echaron el cierre el año pasado.

Ahora la trucha encuentra un nuevo escollo en su remonte: la intención por parte de la Xunta de imponer un caudal ecológico. Un requisito que vuelve a poner en jaque a muchas piscifactorías gallegas y que amenaza de lleno a la que es la mayor de Galicia: la que el grupo Tres Mares tienen en la parroquia de Lires (Cee), bebiendo del río Castro. Estas son sus cifras: 97.000 metros cuadrados, de los que 38.000 se dedican a superficie útil de cultivo; 2.200 toneladas de truchas el pasado año, 70 empleados directos y en torno a un millar indirectos y 5,61 millones de euros de facturación en el 2013, cayendo desde los 100 trabajadores y 9 millones.

Modelo inadecuado

El caudal ecológico se supone que se impone para cumplir con la directiva marco del agua, que España debe acatar antes del 2015. Pero las empresas alegan que no es eso lo que pide Europa. Dicen que la Xunta ha ido mucho más allá de lo que reclamaba Bruselas y que, además, se ha calculado un caudal ecológico basándose en datos «que no son reales, sobrevalorando el caudal natural de los ríos», sostiene la empresaria Luz Arregui, directora de calidad de Tres Mares.

El problema es que Augas de Galicia ha empleado un modelo matemático (denominado SIMPA), que no funciona bien en los ríos cortos y de abundancia tan variable como los gallegos. Así es que, según las compañías, se ha calculado el caudal mínimo que debe llevar un río como el Castro como si fuera el mismísimo Tajo. ¿El resultado? Que la Xunta pretende obligar a Tres Mares a devolver en verano 400 litros al río cuando, en época estival, el Castro no lleva esa cantidad de agua ni por asomo. Un absurdo que puede acabar poniendo en jaque a la piscifactoría ceense.

Luz Arregui apunta que las piscifactorías de trucha no consumen agua, sino que simplemente la utilizan y la devuelven. Y en el caso concreto de Tres Mares, hay un período que abarca de junio a octubre, los meses menos lluviosos, en los que no se hace prácticamente nada. «Los peces no se trasladan, no se les engorda, no se les vacuna, simplemente se los mantiene con el alimento justo para que no haya problemas de bienestar animal y se recircula el agua, pero eso es una cosa y otra es que, en verano, nos obliguen a liberar más agua de la lleva el río», explica la directora de calidad de la piscifactoría gallega.

Link: http://www.lavozdegalicia.es/noticia/economia/2014/05/18/convivencia-posible/0003_201405G18P45992.htm

20 Anos xa do 1º Trofeo de pesca Cidade de Narón

20 Anos xa do 1º Trofeo de pesca Cidade de Narón

Da mesma maneira que no últimos 20 anos imos organizar este ano o XX TROFEO CIDADE DE NARON DE PESCA , a súa data de celebración vai ser ó igual que en edicións anteriores o día 17 de Maio , Día das Letras Galegas , no entorno do couto que esta sociedade xestiona xunto có Servizo de Conservación da Natureza da Consellería de Medio Ambiente : O couto troiteiro de Xubia .

Puntuarán únicamente troita e reo, sendo o cebo de libre elección para o participante.

Sinalar que dentro destas actividades de xestión que se levan a cabo ó longo do ano e que realizan socios da sociedade encóntranse as de limpeza de marxes , eliminación de lixo do cauce e restauración de graveiras de freza

PROGRAMA:

• 7:30 Concentración no bar aOs Rubios (A Mourela-Neda)
• 9:00 Inicio da proba
• 13:45 Entrega de capturas e pesaxe na nova sede Social do Lugar de Cerdeiras

Por último anotar que a actividade rematará cunha comida de confraternidade que terá lugar na Feira do Trece en Sedes (Narón) a apartir das 15:00 h.onde nos acompañarán os participantes dos campionatos de caza san Huberto e Rastro de Xabarín Cidade de Narón, tamén organizados por esta sociedade.

Recórdase a tódolos pescadores da comarca a posibilidade de inscribirse coma participante , posto que o concurso ten carácter aberto por estar patrocinado polo Padroado de Deportes do Concello de Narón.

En ámbolos dous casos , rogamos que se poñan en contacto con nós o antes posible para tramitar a súa inscrición , que coma todos os anos será preferente para os socios, aínda que aberta ó resto de pescantíns .

Recordamos que o horario de oficina é de 20.00 a 21.00 h. Os venres ; o noso tel-fax é 981 387809 ou mediante o correo electrónico arrotreba1@terra.es

Tamén se pode contactar coa organización do concurso nos tel mobiles:

615055041 e 618766262

Radio Galega e soberbia

Decía nun artigo que publiquei en Trueiro, citando a Sócrates ''O orgullo enxendra ó Tirano''

Pois ben, non debía estar moi desatinado o ateniense hai 2400 anos cando sentenciou desta maneira.

O caso é que a realidade é teimuda e o tempo corre en contra do soberbio e do mentireiro

A estas alturas sairon os datos do EGM (Estudio general de medios) e concluén que logo da artistada perpetrada entre a inefable directora da Radio Galega e á súa 2ª de abordo a tal Gloria Ferreiro, directora de programación, para sacar de antena o programa Ríos e Montes e sustituilo por outro ''mas mejor'', as cousas non sairon como pretendían vendernos e todo foi un soño dunha noite de vrao.

Os datos da 1º oleada do EGM son claros. O novo programa que evn a sustituir a Ríos e Montes, chamado Caza e Pesca na Galega, non acadou nin un só ouvinte neste estudo.

Espero que neste caso se entoen lamentacións e desculpas varias, pero non que se asuman responsabilidades. Non é o estilo de Españistán ¡¡¡

En calquera caso, e logo de dilapidado o capital de 42.000 ouvintes do programa anterior, non me queda desexarlle ó Rapsoda de Vimianzo mellor sorte na próxima virada. E que ultimamente non lle sae unha a dereitas e anda o probe algo desbaratado ...

Xa o decía o sumiller. Os experimentos...Con gaseosa ¡¡¡

FOI TODO COMA UN SOÑO

PESCA E PROHIBICIÓNS. TÉCNICOS EN ESTADO PURO

Como parece que a cousa está a quentarse e xa algún preboste estivo a dar pistas (parece que segundo el está a cousa moi permisiva) propoño facer unha porra para ver cales poderían ser as próximas prohibicións pesqueiras que se lles ocurran en Gran Hermano ...

Eu vou abrir lume coa prohibición da pesca do reo no mes de Setembro.

No seguinte enlace podedes ver (minuto 45) como o sempre sen sin par D Francisco Hervella, a la sazón e segundo o seu perfil en Linkedln, Técnico superior ambiental da Dirección Xeral do ramo, defende o remate das segundo el, medidas aperturistas na pesca do reo.

http://www.crtvg.es/rg/a-carta/caza-e-pesca-na-galega-caza-e-pesca-na-galega-do-dia-26-04-2014-802826

Segundo el a cousa está moi mal en toda Galicia. Recoñece a falta de datos porque segundo el o sistema de guiado non é en absoluto fiable. Iso si, di que a abundancia de peixes e o seu tamaño descenderon, polo que hai que rematar coa actual alegría, pero xa (ai, o aperturismo ese ...).

Non tiña pensado nin siquiera contestarlle, pero como sei que o silencio dos pescadores e as sociedades fai fortes a estes artistas diante dos seus xefes, si o vou facer. A todo este dislate se me ocurren un par de reflexións:

• En primeiro lugar recoñece que o guiado como sistema estadístico non funciona. Pois ben, senon é útil elimíneo. No caso contrario, incremente a presión de vixiancia para facelo útil, pero non faga de trailero e nos trate de enganar con bolas inexistentes.

• Outra mais.  Fala de datos de capturadeiro. Eses datos ata onde se pode saber serán os do Ulla, polo tanto con datos parciais (unha soa bacía fluvial) e sesgados non me faga xuizos de valor para extrapolar unha medida ''contraaperturista'' a todo este país. O dos datos sesgados o digo porque non hai moito tempo se sabía que os datos deste capturadoiro non son digamos ''de fiar''. A desaparición de salmóns e lampreas do seu interior, paleados por un peón, fanme supoñer que os reos grandes seguiron idéntico fin. E isto durante varios anos. Que valor de serie estadística pretende invocar con estes precedentes?

• Item mais. Se no caso de ríos como o Xuvia, claramente aumentou a entrada de migradores, no caso reos, pretende aplicarle tamén a ''limitación do aperturismo'' esa que propugna?

• E finalmente. Poden as súas consideracións persoais e o seu ultraconservacionismo afectar á practica da pesca a pesar de que recoñece a súa falta de datos, coa excepción dun cauce fluvial?

Espero que todo isto se quede nun quecemento de boca que tivo nun medio público, onde o tono inquisidor que se lle espera a un periodista, foi claramente rebaixado nesta nova etapa. Con eses palmeros pode vostede decir todo o que lle dea a gaña, que en ningún caso as súas respostas se verán comprometidas por preguntas inoportunas e críticas.

O que me molesta de todo isto, é que en 19 anos de exercicio na administración galega as súas propostas sempre foron neste sentido. É vostede contumaz, pero da liña dura.

Está claro que os seus obxectivos son os Atilas da cana e o Nylon, que evidentemente superan en perigosidade ó resto de factores, sen ningún xénero de dúbidas.

E estas son as miñas preguntas. Como colofón non se me pode ocurrir outra cousa que poñer un retrato dun Equus asinus africanus. Non mo tome a mal, e que un artigo sen fotos nesta sociedade tan visual na que vivimos, pois non quedaría ben.

Citando a Senén Paz: A xenialidade é un restrinxido patrimonio