Os días 5,6,7 e 8 de Setembro, celebrouse no Pallars Sobirà (Pirineo Catalán) a primeira edición do encontro de prensa especializada de Cataluña.
Organizado por NaturaTV con Agustí Albiol coma cabeza de cartel e con Montse como a factotum que todo solventaba, tomamos a localidade de Guingueta d'Àneu como centro operativo, a pesar de que algunha xente estivemos aloxados en Spot (que está a unha carreiriña de can), localidades ambas na porta do Parque de Parque Nacional d'Aigüestortes-l'Estany de Sant Maurici. Non hai que olvidar o fundamental papel de Pepe Abril na representaciçon da SPE Guingueta-Espot.
Coa colaboración do Consell Comarcal do Pallars Sobirà, Ajuntament da Guingueta d'Àneu, Ajuntament de Espot, o Consorci de Pesca Alt Pallars , pescamos rios como A Nogueira Pallaresa, o Cardós, a Vallferreira ou o encoro da Torrassa.
Hai que falar tamén da activa colaboración prestada tanto polos establecementos de hostalería da zona, e polos guías de pesca que ofician na comarca, que se preocuparon de que nada nos faltara e de poideramos coñecer tanto os ríos coma a comarca.
Hai que decir que os fenómenos meteorolóxicos non se portaron ben de todo e soamente desfrutamos dunha relativa calma o venres, ata a tormenta da noite, que comenzou xustamente á finalización da xornada de pesca. O sábado soamente se puido pescar pola mañá un par de horas e pola tarde tivemos unha tormenta desas de gran aparato eléctrico que fixo que calquera intento de empuñar calquera instrumento fabricado en carbono ou grafito fora unha temeridade.
Despois de coñecermonos na cena de presentación asignouseme como guía a Xavi Tresserras. Aparte de ser un rapaz simpático e falangueiro soamente poido decir del que é un profesional coma a copa dun pino. Aparte de guiar pescadores na comarca adícase a realizar cursos de iniciación á mosca. E un coñecedor de tódolos ríos do entorno do Parque e poidovos asegurar que fora de que o tivera asignado pola organización foi como pescar cun compañeiro mais.
A abundancia de pesca nas masas de auga do Pallars-Sobirá é especialmente notable nas augas catalogadas como de pesca sen morte, que foi as que eu pesquei. Nos tramos do Cardós e do Noguera que se me asignaron o normal é ver en cada poza dde entidade un par de troitas kileras, un bó número de troitas ''medianas'' e un sinnúmero de alevíns que falan ás cheas do saludable da pirámide poboacional destas augas. Nada que ver coa imaxe que permanecía na miña cabeza, producto de ler as crónicas das revistas especializadas que durante os anos 90 falaban de sobreexplotación e de pescadores chegados de Francia para arrasar estes ríos.
Abundando neste tema decirvos que hai unha gardería abundante e atenta. Comentar que cando pescamos no Cardós, non tardou a gardería en presentarse para identificarnos non mais de 20 minutos.
Bueno , pois ata eiquí un pouco os antecedentes e impresións destas xornadas. A partir de eiquí tirarei das fotos para ilustrar o que foi o encontro.
 |
| Recepción de participantes |
|
 |
| Os Artesáns levamos un regalo para Agustí |
 |
Hotel en Spot
| |
|
|
|
 |
| Elenco de guías e participantes antes da salida do 1º día |
|
|
 |
| Río Escrita en Spot ó pé do hotel |
 |
| Vista da zona do parque dende Spot |
|
 |
| Pescando en Cardós con Xavi Treserras |
|
 |
| A miña 1ª troita pirenaica. Pequena pero con xenio |
|
 |
| Detalle da troita anterior |
|
 |
| Outra botada do Cardós |
|
|
 |
| Cambio de escenario. Nogera Pallaresa por riba da Guingueta. Fixadevos na feitura do río. Non vos recorda á configuración de moitos dos ríos galegos na zona intermareal? |
|
|
 |
Nesta zona collín a miña 1ª arcoiris naturalizada. Como podedes ver sábelles o bicho galego
Outra arcoiris meirande e que quería ir ¨a lo loco¨ para as cañotas do fondo
|
|
|
 |
| Poidemos ver que o río está sano pola presencia de habitantes moi especiais. Natrix maura sesteando no fondo do río |
 |
O sabado pescamos Llavorsí, onde se xunta o Noguera Pallaresa có Cardós. Esta zona está chea de troitas repobladas (autóctonas) que pican ó bicho sen recato
|
Como epílogo poñer un dos grandes trofeos naturalizados que había no salón multiusos da Guingueta
Finalmente decir que as paisaxes da zona son de fábula, que os ríos están sanos e con troitas a pesar da sangría a que os somete o sector hidroeléctrico e que se ides ides atopar uns guías profesionais que non desmerecen en nada ós de zonas mais publicitadas.
Quizais todos estes activos estean a poñer a esta comarca no camiño da profesionalización da actividade da pesca. Esperamos que así sexa e que poida competir con xusticia con outros destinos centroeuropeos de montaña que nada lle teñen que envexar.
E outra cousa que e gustou da zona. Non é simplemente un destino vacacional e aínda hai vida e usos tradicionais. Por canto tempo ....
A resposta coma sempre nas mans dos políticos ...
